Wet and Very Wild in Agno

Yup, as the new Santugon oldies, we were invited to take part in the Alumni Critique scheduled by the Core. The usual drill, Freshmen candidates will show us the RTRs that they have prepared and of course, we’ll tell them what’s okay, what’s not, what to change, what to improve and the list goes on. (The thing is that na….objective dapat, ask Gordalinda).

"New Oldies"

with Mareng Maco

Anyways, natapos ng maaga because not all colleges were able to present RTRs. So ayun, iniwan na naming si Maco sa Goks Bldg. with the resident goonies (kawawang mga bata! Haha, joke lang Mare). Si Alecz pupunta na sa wedding na kakantahan nya in Intramuris. Gordon will hit the gym daw. As for Poma and I, homebound na because nga early natapos ang critique. So shempre yosi yosi muna sa Agno before mag separate ways. I miss that place! Too bad the guardhouse was sarado. Mejo umaambon na..yan ang eksena. Alecz said we better seek shade dun sa may puno like what manong magtataho did. Korek naman, hindi kami nababasa dun. After a couple of puffs, aba lumalakas ang rain at pati si manong taho ay karipas na sa pag-run. Being the consultative leaders that we are, nagka meeting muna kung anong plan of action ang ittake (may time kasi talaga eh).

Alecz: Lumalakas na ang ulan

Gordon: ay naku, bumalik na lang tayo sa Goks!

Poma: Takbo na kaya tayo hanggang parking lot!

Trina: Oo nga, pareho rin naman eh. Mababasa din naman tayo.

Poma: Ano na?

Trina: Ay naku, tara na. Ano, Game!!!

And so all four us started to run. Since I’m the only girl (biologically speaking), shempre nauna sila. Oh shett talaga, I forgot nakaheels ako. And I forgot, hindi ako mahilig tumkbo sa normal na paraan!! (Duh, like what Poma said nga, di nga nya ako maimagine na tumatakbo sa treadmill without my signature head sway). Anyways, ang layo na nila when I realized that. Plus, mejo nasisira na ang sandals ko. I mean, to a limited extent, okay lang for me to run na naka heels. Pero walang wet and nasisirang sandals element sana! Maybe panic ito pero bigla nalang ako nagsisigaw ng “EEEEK HINDI KO PALA KAYA, HINDI KO PALA KAYA!” (while still attempting to run). At wala akong pake na maraming tao sa paligid ko ha! Keps talaga, bakloong bakloo ang dating ko habang naghuhumiyaw. I decided to walk na lang habang palakas ng palakas ang ulan. Good thing, my friends decided to take a stopover sa DLSU Sports Complex. Hayun , from afar kitang kita ko ang pagtawa nila. Hindi pa rin ako tumitigil sa pagtili ng “HINDI KO KAYA!!” I bet the guards were wondering na what happened to this girl na nagpapabasa sa ulan habang nakikipag-usap sa sarili! Shucks, kakahiya sana. Good thing, I love to laugh at myself!

"Aftermath"

Aleli with see-thru blouse, Goralinda, Babaeng Basa and Poma na naka green ulit

Haaaay. Basang basa. Iyon lang. Oo, trip ko talaga maligo sa ulan. But like what I told Poma, hindi ito counted. Gusto ko yung mageenjoy ako. Yung hindi kayo ang mas nageenjoy! Grabe, na feel ko talaga ang concern nila. Tawang tawa kayo mga lintek!

Anyways, goodluck to Santugon Frosh Candidates! Derecho! At wag magpabasa sa ulan.

GAME!